Sześć miesięcy na samym Linuksie – Ubuntu.pl 🇺🇦️

Dzisiaj, 22 lutego 2007 mija sześć miesięcy od chwili, kiedy sformatowałem mój twardy dysk zostawiając sobie tylko Linuksa. Wszystko zaczęło się od błędu GRUBa 22 września 2006.

Miałem na komputerze 2 systemy. Windowsa XP i Ubuntu Dapper Drake (6.06 LTS). Większość mojego dysku była przeznaczona pod XP, ponieważ używałem Linuksa dopiero od około miesiąca. W każdym razie, możecie przeczytać tutaj dokładnie co stało się, ale mówiąc krótko siedzenie na roocie sprawiło, że popsułem coś, co – jak wiem dzisiaj – było bardzo łatwe do naprawienia. Ale oczywiście jako nowy użytkownik Linuksa bawiłem się dalej, zniszczyłem sobie partycję z XP i zdecydowałem się na format dysku. Kiedy wyczyściłem dysk, Ubuntu stało się moim Głównym Systemem Operacyjnym i do dzisiaj tego nie żałuję.

Dystrybucją której używałem przez większą część tych sześciu miesięcy było Ubuntu, „Linux for human beings” („Linux dla istot ludzkich”). Zacząłem od Ubuntu 6.06 Dapper Drake, a następnie zaktualizowałem go do 6.10 Edgy Eft. Ubuntu jest zbudowane na Debianie i można go używać z GNOME (Ubuntu), KDE (Kubuntu) lub XFCE (Xubuntu). Używam GNOME, ponieważ lubię jego minimalizm i wygląd oraz bardziej odpowiada mi jego układ w porównaniu z KDE. Mam również zainstalowane KDE i XFCE (do wyboru przy logowaniu), ale zdecydowałem się ich nie używać. Polecałbym Ubuntu każdemu, kto chciałby spróbować Linuksa. Jest absolutnie darmowy w przeciwieństwie do kilku innych popularnych dystrybucji i ma wspaniałą społeczność chętną do pomocy oraz opcję profesjonalnej (płatnej – przyp. tłumacza) pomocy technicznej. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Ubuntu udaj się na stronę o Ubuntu na MBHoy.com lub na stronę domową Ubuntu.com.

Udało mi się uruchomić cały mój sprzęt – drukarkę, kamerę internetową, telefon, PocketPC, iPoda itd. Jest to niezłe osiągnięcie biorąc pod uwagę, że wsparcie dla sprzętu jest zwykle jednym z głównych powodów, dla których ludzie nie przesiadają się kompletnie na Linuksa. Uruchomienie iPoda było łatwe. Po prostu zainstalowałem najnowszą wersję libgpod, a na to Amaroka w wersji 1.4.5. Niestety, żeby mieć działającą drukarkę musiałem zamienić się na zwykły Z601 czyli samą drukarkę, ponieważ Lexmark jest zbyt leniwy żeby zrobić sterowniki pod Linuksa dla swoich urządzeń wielofunkcyjnych. Wsparcie dla telefonu było najprostszą sprawą i wymagało tylko połączenia przez bluetooth. PocketPC, który działa na Windows Mobile jednak jest urządzeniem bardzo nietrafionym i niewielu udało się zmusić go do działania. Dlatego po prostu oszukałem i sprawiłem by synchronizacja myślała, że mój Dell Axim X3 jest jakimś modelem iPaq’a. Skompilowałem trochę sterowników i oprogramowania potrzebnych do tego. Efektem była bezproblemowa synchronizacja z PocketPC za pomocą jednego kliknięcia – genialne. (niestety nie wyznaję się specjalnie na palmtopach więc mogłem tu coś poprzekręcać)

Oprogramowaniem, które obecnie bardzo lubię są Amarok, Kopete, Firefox, Thunderbird, Vive, gFTP, VMWare, Multisync i wiele, wiele innych. Amarok jest prawdopodobnie najlepszym programem, jaki kiedykolwiek uświetnił mój ekran. Warto się przesiąść na Linuksa dla samego Amaroka. To na prawdę genialny odtwarzacz, nie do przebicia. Pozwala mi też wrzucać rzeczy na iPoda, więc na okrągło używam go do odtwarzania, kupowania i „iPodowania” mojej muzyki. Kopete to MSN Messenger (i nie tylko – przypis tłumacza) dla KDE. Ma kilka fajnych efektów i pozwala mi na rozmowy z przyjaciółmi – miło. Firefox i Thunderbird to podstawa. Do tego stopnia, że są domyślnie instalowane w Ubuntu. Wspomniany wcześniej Vive to najszybszy ripper DVD jaki kiedykolwiek widziałem, kocham go. gFTP pozwala mi wrzucać pliki na serwer MBHoy.com, VMWare pozwala mi uruchamiać inne systemy w moim Ubuntu, a Multisync łączy się z moim PocketPC. Genialne programy – warto je wypróbować, jeśli jesteś użytkownikiem Linuksa lub zainteresować się nimi, jeśli myślisz o przesiadce.

Podsumowując muszę powiedzieć, że czas spędzony z Linuksem był jednocześnie opłacalny i ekscytujący. Zdobyłem sporo nowych umiejętności i stałem się częścią czegoś, co jest najprawdopodobniej jednym z najbardziej przyjaznych i największych projektów tworzonych przez społeczność. Przed przesiadką byłem pełen obaw, co spowodowało, że zostawiłem sobie partycję z XP przez pierwszy miesiąc. Nie miałem odpowiedniego nastawienia czy motywacji by wziąć się poważnie do roboty, ale kiedy stało się to moją jedyną opcją i po prostu musiałem sprawić by to wszystko zadziałało, zdałem sobie sprawę, jak ciekawe i przyjemne było nie tylko uruchamianie tego wszystkiego samemu, ale też oglądanie rezultatów i dzielenie się nimi ze społecznością. Oczywiście mój niesamowity sprzęt, czyli dwa monitory (17-calowy na biurku i 26-calowy powieszony na ścianie po prawo), głośniki Creative’a 2.1, iPod, komórka z Bluetoothem, PocketPC, bezprzewodowa klawiatura i mysz i wiele więcej nie byłyby tu dzisiaj, gdyby nie mnogość informacji o Linuksie oraz przyjaźni, pomocni ludzie w internecie, którzy bardzo pomogli mi podczas mojej sześciomiesięcznej wyprawy. (Wspomnę, że większość z nich była na Ubuntuforums, stronie, na której nie odwiedzenie nie możesz sobie pozwolić niezależnie czy jesteś początkującym użytkownikiem Ubuntu, czy pełnoetatowym, linuksowym geniuszem).

Wypróbuj już dzisiaj, Linux jest darmowy, a ja i tysiące innych jesteśmy tu by pomagać Ci we wszystkim. Polecam go z całego serca. Jak dotąd moja podróż była wspaniała, a wiem, że to dopiero początek.

Autor: Matt Hoy

Źródło: full circle issue #2

19 komentarzy do “Sześć miesięcy na samym Linuksie”

Źródło: full circle issue #2

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

19 komentarzy do “Sześć miesięcy na samym Linuksie”